Gecen gun Julie & Julia filmini seyrettim. Filmdeki hikayelerden birisi Fransiz mutfagi konusunda uzman Amerikali asci Julia Child'in mesleginde meshur olmadan onceki yillari. Megerse Julia Child "Mastering the Art of French Cooking" kitabi basilmadan evvel sekiz sene beklemis. 8 SENE kitap hakkinda tam gaz calismasina ragmen yayin evleri tarafindan reddedilmis ve bir turlu istedigi hamleyi atamamis.
8 sene lafi film bitene kadar beni bayagi bir dusundurdu. Yoga derslerinde de ilerleme kaydetmek, olesiye istedigimiz bir pozu bir turlu yapamamak konusunda konusuyoruz.
Yogada kendinize ne kadar zaman sure taniyorsunuz? Bir poz veya bir ogretiyi tum hucrelerinize sindirmek ne kadar zaman alir? Ne kadar zaman istediginiz olmayinca pes etmek akliniza geliyor? Ya da umudu kesmek?
Herhangi bir yoga durusunda ustad olmanin ideal zamani nedir diye hep kendi kendime sordum. Soruma cevap gunun birinde bir muzisyenden geldi: "The form is the amount of time it takes." (Sekil ve bicimi olusturan ona harcanan zamandir)
Yani bir poz uzerinde 8 sene bekleyebilir miyiz? Neden olmasin ki? Belki de daha uzun. Esas verimli olan poza hazirlik asamasinki niyetimiz, gayretimiz, bazen de lokal detaylardan cikiverip butunu gorebilme becerimiz ve eglenerek zevk almamiz...
(Not: Bu yaziyi yazma sebebim gecenlerde Eka Pada Bhakasana I durusunu sonunda dislerimi sikmadan, surat kaslarimi germeden basarmam. Tam 6 sene surdu!)
No comments:
Post a Comment